Alakarga, Tavuskuşlarının gezinmekte olduğu bir avluya gitmişti.
Oralarda dolaşırken, Tavuskuşlarından, tüy dökümü zamanlarında
düşürmüş oldukları birkaç tüy buldu. Onları güzelce, kendi kuyruğuna bağladıktan sonra, gayet mağrur bir eda ile Tavuskuşlarına
doğru yürümeye başladılar.
Fakat onlara iyice yaklaşınca kuşlar,
karganın hilesini derhal anladılar ve üzerine atılarak, uydurma
kuyruğunu yolup çıkardılar.
Bu hadiseden sonra Alakarganın, diğer alakargaların yanına
dönmekten başka çaresi kalmamıştı. Fakat kendisini, muayyen
bir mesafeden seyretmiş olan arkadaşları da onu, yanlarına kabul
etmediler ve dediler ki:
“Güzel kuşları güzel yapan, sadece tüyleri değildir.”
Leave a Reply