Birgün çiftçi, hayvanlarını, şöyle bir gözden geçirmek üzere
ahırlarına geldi. Bunların arasında daima iyi doyurulan, arada
sırada efendisini sırtında taşıyan eşek de vardı. Çiftçinin yanı sıra,
zıplaya sıçraya, mesut ve şen Fino Köpeği gelmekteydi. Çiftçi
ceplerini yokladı, güzel bir yiyecek buldu ve onu küçük köpeğine
uzattıktan sonra, hizmetkarlarına emirler vermek üzere oturdu.
Köpek hemen, efendisinin kucağına zıplamıştı.
Çiftçi, onun küçük kulaklarını okşarken, Fino da, ellerini yalıyordu.
Eşek, bu manzarayı karşıdan görünce, birden bire ipinden
kurtuldu. Tıpkı, köpek gibi, zıplayıp, hoplamaya başladı. Çiftçi, koskoca Eşeğin haline, kahkahayı bastı. Eşek, bu gülmeden büsbütün
yüz bularak, bu sefer de, efendisinin kucağına çıkmak hevesiyle,
iki ayağının üzerinde kalkıp çiftçiye çullanınca, işçiler, ellerindeki
sopa ile taraklarla dar yetiştiler.
“Eşek şakası ile oyun olmaz
EŞEK İLE FİNO KÖPEĞİ
Leave a Reply